| 1 |
Andolsun güneşe ve ışığına.
|
| 2 |
Ve ondan ışık aldığı, ardına düşüp seyrettiği zaman aya.
|
| 4 |
Ve kapladığı zaman geceye.
|
| 7 |
Ve cana ve âzasını düzüp koşana.
|
| 8 |
Derken ona kötülüğünü de, çekinmesini de ilham etmiştir.
|
| 9 |
Andolsun ki kim, özünü iyice temizlemişse kurtulmuştur, murâdına ermiştir.
|
| 10 |
Ve andolsun ki kim, özünü kirletmiş, kötülüğe gömmüşse ziyana girmiştir.
|
| 11 |
Semûd, azgınlığıyle yalanlamıştı.
|
| 12 |
O zaman ki en bahtsızları atılmıştı da.
|
| 13 |
Derken Allah'ın Peygamberi, bu demişti onlara, Allah'ın dişi devesi, çekinin ondan ve suvarılmasından.
|
| 14 |
Derken yalanlamışlardı onu da ayaklarını kesip öldürmüşlerdi deveyi, derken Rableri de suçları yüzünden onları helâk etmişti de orasını düzleyivermişti.
|
| 15 |
Bu işin sonundan korkmazdı ki.
|